PVD - osadzanie fizyczne z fazy gazowej

PVD oznacza „fizyczne osadzanie z fazy gazowej”. Powłoka PVD służy do zwiększenia wytrzymałości zegarków, zwiększenia ich wytrzymałości i uatrakcyjnienia wyglądu.

Podczas procesu powlekania próżniowego na materiał bazowy nakładane są bardzo cienkie warstwy twardych materiałów w postaci pary, tworząc kompleksową warstwę farby. Całe malowanie proszkowe musi odbywać się w komorze próżniowej, aby zapobiec reakcji pary z powietrzem. Grubość warstw może zaczynać się od nanometrów. Jednakże, przeprowadzając proces kilka razy, można również utworzyć warstwy o grubości do kilku mikrometrów.

Dużą zaletą procesu powlekania próżniowego jest to, że rozpylony materiał nie wchodzi w żadne reakcje chemiczne z powierzchnią. Odpowiedzialność powstaje wyłącznie w drodze procedury.

Konwencjonalny proces PVD pozwala uzyskać mocną czarną powierzchnię. Dlatego czarne zegarki są zwykle poddawane obróbce metodą PVD i można je natychmiast rozpoznać. Oprócz konwencjonalnej powłoki z czarnego materiału istnieje również złocenie PVD. Tutaj bardzo cienka warstwa metalu jest odparowywana i nakładana na zegarek. W rezultacie uzyskujemy wykończenie w kolorze złotym lub czerwono-złotym, a nie czarną powierzchnię.

Pozłacanie PVD wykorzystuje te same procesy, co konwencjonalne powlekanie PVD. Natomiast nie natryskiwano ołowiu ani grafitu, a raczej cząsteczki złota.